‘Niets doen was voor mij geen optie’

Henk Wannink uit Neede is vrijwilliger bij J.W. Andriessen in Borculo. Na het overlijden van zijn moeder, bewoonster van het woonzorgcentrum, begon Henk met deze vrijetijdsinvulling. Al die jaren rijdt hij vier dagen in de week mensen van hun huis naar de dagactiviteiten en weer terug.

Een vertrouwd gezicht

’Een aantal jaren geleden werd ik afgekeurd vanwege een nekhernia, maar helemaal niets doen was voor mij geen optie. Ik wilde graag iets terugdoen voor de maatschappij. Een aantal keer per dag mensen halen en brengen paste goed bij mijn nieuwe situatie en zo ging ik als vrijwillige chauffeur aan de slag. De meeste mensen die ik vervoer zijn rond de 80 jaar en hebben beginnende dementie. Samen met enkele andere vrijwilligers ben ik voor hen een vertrouwd gezicht. Dat is belangrijk voor deze mensen. Het geeft hen een stukje zekerheid. Het is heel dankbaar werk en ik hoop dat anderen dat later ook voor mij doen als het nodig is’.

Bekende plek

Onderweg maakt Henk van alles mee. Eén moment weet hij nog goed: ‘Ik reed eens met een oud-inwoner van Gelselaar een ommetje. Deze meneer was 90 jaar en eerder altijd boer geweest. Hij wilde de weilanden die hem ooit toebehoorde graag nog eens zien. En zo kwamen we onverwachts ineens bij het huis waar ik ooit woonde voordat we naar Neede verhuisden. De wei achter het huis bleek ook zijn eigendom te zijn geweest. Dat ritje zorgde voor mooie herinneringen bij meneer én bij mij. Zulke momenten maken het vrijwilligerswerk zeer waardevol’.

Meer verhalen

  • ‘Mensen die geen vrijwilliger zijn, weten niet wat ze missen’

    Hans Jansen, vrijwilliger bij Rapenburgerhof

  • ‘Vrijwilligerswerk is zo leuk en gezellig’

    Els Hanselman, vrijwilliger bij Antoniushove