‘Er was vanaf het begin een klik.’
Kletsen kan mevrouw Houwers als geen ander. Over vroeger, over lekker eten maar net zo gemakkelijk over politiek en de toestand in de wereld. Marco biedt een luisterend oor en meer!
Marco heeft een volle werkweek als administrateur. Toch tref je hem op zijn vrije zaterdag bij mevrouw Houwers. ‘Het zit in mijn systeem. Mijn vader was begaan met ouderen en Corinne, mijn vrouw is ook een enthousiaste vrijwilliger bij Careaz.’ Sinds 2023 is hij het maatje van Mevrouw Houwers (91). Ze brak vorig jaar, vlak voor haar 90ste verjaardag, haar heup. Over de ziekenhuisopname vertelt ze in geuren en kleuren, maar tussen de regels door klinkt het verdriet dat ze sindsdien niet meer mobiel is. Bij de kennismaking met Marco wond ze er dus geen doekjes om: ‘Houd je jas maar aan, we gaan naar buiten!’
In de rij voor vis
De familie doet de wekelijkse boodschappen, maar Marco gaat samen met mevrouw Houwers tijdens hun wandeling af en toe langs het Kruidvat of de supermarkt voor wat ontbrekende of lekkere dingen. Een vers visje soms? ‘Nee’, vertelt mevrouw Houwers: ‘Mijn man zei vroeger al: “Ga jij maar vis halen, dan dek ik de tafel”. Dat had hij zich mooi bekeken: kon ik in de rij staan tussen alle Duitsers.’ De ene anekdote volgt op de andere. Marco met zijn vrolijke ogen, laat haar begaan. Hij luistert genoegzaam en vult soms aan. Hij is geduldig en inlevend, maar dient haar zo nodig ook van repliek.
Aan de stamtafel
toen we ontdekten dat we dezelfde oom hebben terwijl we geen familie van elkaar zijn.’ Hun wandelingen gaan meestal naar het nabijgelegen Welinkbos en door het dorp. Ze eindigen samen steevast aan de ‘stamtafel’ in het Grand Café in Dr. Jenny. Een krantje, koffie en natuurlijk de gezelligheid van andere bewoners. ‘Mevrouw Houwers geniet en ik vind het ook oprecht leuk’, vertelt Marco. ‘Je geeft een beetje van je vrije tijd en houd er een goed gevoel en gezelligheid aan over.’
